Notacja „ea” to powszechnie stosowany skrót w specyfikacjach technicznych urządzeń elektronicznych, takich jak telewizory, monitory i inne urządzenia konsumenckie. Oznacza „sztuki” (pcs) i służy głównie do wskazania liczby portów w urządzeniu, zwłaszcza gdy są one umieszczone obok siebie lub w grupach. Skrót ten upraszcza opis opcji łączności, nie przeciążając szczegółami technicznymi.
Co oznaczają „1ea”, „2ea”, „3ea” i „4ea”?
- 1ea: Oznacza, że urządzenie ma jeden port. Na przykład „USB 1ea” oznacza pojedynczy port USB w urządzeniu.
- 2ea: Oznacza dwa porty umieszczone razem, zazwyczaj z boku lub z tyłu urządzenia. Na przykład „HDMI 2.0 2ea” oznacza dwa porty HDMI po jednej stronie oraz dwa kolejne z tyłu urządzenia. Notacja ta jest także stosowana w przypadku portów umieszczonych blisko siebie.
- 3ea: Oznacza, że urządzenie ma trzy porty znajdujące się blisko siebie. Na przykład „USB 3ea” może oznaczać trzy porty USB umieszczone obok siebie.
- 4ea: Oznacza cztery porty znajdujące się w bliskim sąsiedztwie. Przykładem może być „HDMI 4ea”, co oznacza, że urządzenie ma cztery porty HDMI umieszczone razem.
Zastosowanie do innych portów
Notacja „ea” nie ogranicza się jedynie do portów HDMI i USB. Może być również stosowana do innych rodzajów złączy, takich jak porty audio, porty Ethernet czy złącza zasilania. Na przykład specyfikacja może zawierać informację „USB 2ea” z boku urządzenia i „USB 3ea” z tyłu, co oznacza dwa porty USB po jednej stronie oraz trzy porty z tyłu.
Dlaczego stosuje się „ea”?
Ten skrót pozwala producentom na uproszczenie opisów technicznych. Zamiast wymieniać każdy port osobno, notacja „ea” ułatwia zrozumienie całkowitej liczby portów i ich rozmieszczenia. Jest to szczególnie przydatne w przypadku portów montowanych w grupach, takich jak HDMI czy USB, i jest szeroko stosowane do określenia ich organizacji oraz położenia w urządzeniach.
