W niektórych modelach telewizorów widoczne są przyciski P.STD, S.STD, P.SIZE. Dla większości użytkowników (do niedawna nawet dla mnie) przeznaczenie tych przycisków było tajemnicą. Jeśli jednak nadal chcesz wiedzieć, do czego służą te przyciski, przeczytaj ten artykuł.
Do czego służy przycisk P.STD na pilocie?
P.STD to skrót od Picture Standard lub Picture (Setting Television Definition) i odnosi się do funkcji umożliwiającej użytkownikom przełączanie pomiędzy wstępnie ustawionymi ustawieniami obrazu w telewizorze. Ta funkcja, najczęściej zintegrowana z pilotami starszych telewizorów CRT (kineskopowych), tak jak ten przycisk na pilotach Samsung, umożliwia użytkownikom szybkie przełączanie między różnymi ustawieniami jakości obrazu, takimi jak film, standardowa i dynamiczna. Dokładna nazwa i dostępność tych trybów może się różnić w zależności od producenta i modelu telewizora. Alternatywne opcje obejmują ustawienia takie jak „kino”, „miękki” i „żywy”. W ostatnich latach przycisk P.STD na pilotach nie był używany.
Co oznacza przycisk S.STD na pilocie?
S.STD jest akronimem dla definicji ustawień dźwięku i telewizji . Za pomocą tego przycisku możesz przełączać jakość dźwięku i wybierać różne tryby, takie jak muzyka, filmy i mowa. Zaprojektowany z myślą o szybkim przełączaniu trybów dźwięku w telewizorze, telewizor miał wbudowany korektor, który regulował poziom dźwięku przy różnych częstotliwościach, co było istotną funkcją w erze dźwięku analogowego. W nowoczesnych telewizorach to ustawienie praktycznie nie jest używane, ponieważ telewizory stały się inteligentne i mają odpowiednie programy, które automatycznie korygują dźwięk. Teraz telewizja przeszła na dźwięk w formacie cyfrowym, bez zniekształceń.
Do czego służy przycisk P.SIZE na pilocie?
P.SIZE lub Rozmiar obrazu ułatwia regulację rozmiaru obrazu wyświetlanego na ekranie telewizora. Ta funkcja umożliwia użytkownikom dostosowanie rozmiaru ekranu do różnych współczynników proporcji, takich jak 16:9, pełny ekran lub 3:4, zapewniając zgodność z szeroką gamą formatów treści. Historycznie rzecz biorąc, w telewizorach analogowych przycisk Rozmiar obrazu obsługiwał trzy główne tryby. Pierwszy tryb wyświetlał cały obraz, co potencjalnie skutkowało zniekształceniami po bokach ze względu na naturę sygnału analogowego. Drugi, standardowy tryb, pozwalał na to, aby część krawędzi obrazu wystawała poza widoczny obszar ekranu, pozostając tym samym niewidoczną. Trzeci tryb rozciąga obraz, aż całkowicie wypełni ekran. Technika ta jest szczególnie przydatna do wyświetlania treści szerokoekranowych na standardowym ekranie, aczkolwiek z pionowym rozciąganiem i potencjalnym przycięciem krawędzi obrazu.
We współczesnym użyciu, zwłaszcza w przypadku telewizorów o natywnych proporcjach obrazu 16:9, funkcja rozmiaru obrazu staje się istotna podczas wyświetlania treści o proporcjach 3:4. Pozwala to na rozciągnięcie obrazu na całej powierzchni ekranu, unikając w ten sposób pojawiania się czarnych pasów po bokach obrazu. Ta funkcja była szczególnie istotna w przypadku telewizorów plazmowych, ponieważ całkowite wypełnienie ekranu obrazem pomogło zapobiec ryzyku nierównomiernego wypalenia ekranu, co jest częstym problemem w tego typu technologii wyświetlania ze względu na statyczne obrazy powodujące trwałe odbarwienia.
